Nieuwsberichten

Op deze kille 1-aprilavond hebben achttien schakers de weg naar het Parochiehuis gevonden. Koploper Maarten van der Burght begint de avond met drie punten voorsprong op Roelant Schoots, maar in de eerste de beste ronde wordt het onderlinge duel verloren, en slinkt de voorsprong tot twee puntjes. Verder weet Maarten de schade vrij eenvoudig te beperken, en staat er dus met nog één avond te gaan tamelijk riant voor! Roelant wint wel alle drie de ronden, en blijft zo in het spoor. Ook Xander Mahieu behaalt de maximale 3 punten, en schiet na zijn herstart als een raket richting de bovenste regionen van de ranglijst. Waar de strijd om plaats één en twee beslecht lijkt, gaat het nog spannen om de plaatsen daaronder op de beslissende zevende rapidavond!

Met de laatste proefles van Sjors sportief in de 2e zaal zitten de reguliere leerlingen allemaal in de eerste zaal. Met zoveel kinderen in één zaal is het niet altijd even rustig. Met de oplopende drukte van de kinderen moet er toch even ingegrepen worden en de jeugd weer tot rust gemaand tijdens de les. 

Weer een paar topwedstrijden op het programma deze ronde! Omdat de reguliere verslaggever geveld is door een covidje, moeten we het doen met het volgende ooggetuigenverslag:

"Iedereen zit vrolijk te schaken. Dit met uitzondering van Eddy die, door de afwezigheid van Arnold, zonder tegenstander zit. Dit levert Eddy wel een punt voor zwart op. Stijn was wat aan de late kant maar dwingt Wim met zwart al snel op de knieën en Wim moet opgeven. Maarten Damen zet de winstreeks voor zwart voort. Piet Heijn geeft een kwaliteit weg en daarna nog een en dat is kwalitatief uitermate teleurstellend. Het is Pim die de reeks doorbreekt door met wit van Timo te winnen. Hij baalt hier natuurlijk enorm van, maar niet heus. We spreken af dat als alle zwarte spelers winnen zijn score omgedraaid wordt. Ivo is het hier niet mee eens en wint met wit. Peter van Ruth is na lange tijd weer van de partij, maar moet toegeven dat Abdulrahman toch echt goed kan schaken. Vanavond heeft Ad geen last van de klok, maar Johan wel van Ad die er met het punt vandoor gaat. Frans gooit met b5 de knuppel in het hoenderhok. Helaas gooit hij mis en Roelant gaat er, via grapjes met achtergebleven pionnen, met de winst vandoor. Piet staat tegen Jan de hele partij een pionnetje voor. Helaas is hij iets te gretig en dat moet je tegen Jan niet doen. Jan neemt de partij over en pakt de winst. Tijdens de analyse kijkt Jan Pieter alsof hij gewonnen heeft en dat is ook zo."

En dat levert de volgende stand op:

Een week geleden vroeg RSG of ze een week later mochten komen spelen. Wegens Covid konden ze geen team op de been brengen. Natuurlijk doen we dat, en zo gebeurde het dat op vrijdag 25 maart de vier heren van RSG B ons clublokaal binnenstappen.

Op deze frisse zondagmorgen is het druk in het jeugdcentrum. Niet alleen werd er geschaakt, maar ook was er een rommelmarkt georganiseerd door de koninklijke muziekvereniging dongen. De extra drukte heeft gelukkig geen invloed op de lessen. 

Ronde zes van de competitie, we mogen tegen De Stukkenjagers uit Tilburg. Het D-team deze keer, in de volgende ronde wacht het E-team. Vooraf is er enig optimisme, een tegenstander waartegen wat mogelijk zou moeten zijn. De niet aanwezige teamleider die het verslag maakt constateert achteraf dat dat optimisme misschien voorbarig was, maar is er van overtuigd dat de Dongense spelers ontzettend hun best hebben gedaan en wat kansjes hebben gemist. Met uitzondering van Pierre Mulders dan op bord één. Natuurlijk heeft hij ook zijn stinkende best gedaan, maar hij mist zelden kansjes...

De kraker tegen De Drie Torens B, ofwel kan de koppositie worden over genomen?

Op vrijdag 18 maart was het dan zover: de topwedstrijd tegen de Drie Torens. Zij staan bovenaan, wij derde met een wedstrijd minder dan de nummer 2, kortom virtueel staan we tweede. Het team is op papier niet zo sterk: een leuk team met ongeveer 1800 spelers, maar een vast team heeft ook soms een aura over zich heen hangen, dat ze boven zichzelf uitstijgen? Is dat op deze avond ook zo?

Maar we zouden zeker hard van ons afbijten en de opstelling loog er niet om. Joost Sips speelde op 1, Maarten op 2 en onze clubkampioen op 3: sterker kan het bijna niet. Ivo completeerde het viertal en deze mannen zouden proberen de koppositie te nemen.

Om 20.15 uur begon het strijdtoneel. Als eerste was Jan-Pieter klaar en had een punt achter zijn naam geschreven. Hij begon niet met zijn befaamde a6, maar met c5. Prompt kwam hij niet goed uit de opening: de tegenstander kreeg het centrum en Jan-Pieter kon niet rokeren. De tegenstander speelde teveel op de aanval en offerde 2 pionnen. Hij kwam er maar niet door en toen hij het zware materiaal offerde op e7 kwam Jan-Pieter prachtig vrij met rokade en won de partij: een prachtige zet die Roelant echt waardeerde.

Daarna was Ivo klaar op bord 4. Hij speelde een rustige opening met wit, terwijl zijn tegenstander meteen het centrum bezette. Er werden veel lichte stukken geruild zonder scheurtjes aan beide kanten: de remise leek eraan te komen. De tegenstander wilde hier echt niets van weten en zette veel druk op e2. Ivo zijn dame vloog naar de a-lijn om tegendruk te geven, maar daardoor onderschatte hij een penning op zijn toren en hij kon inpakken.

Ikzelf speelde dus op bord 2 tegen Daniël van Boxtel. Ik kwam goed uit de opening (e4 d5) en nam meteen het centrum in handen, zodat ontwikkelen moeilijk werd: dit ten koste van het loperpaar. Mijn stukken speelde mooi samen en hij kwam steeds meer in de verdrukking. Ik won een pion, daarna een kwaliteit en nog zat hij in de tang. Hij speelde nog wat verder, maar tevergeefs.

Tenslotte speelde Joost op bord en kwam goed uit de opening. De tegenstander begon furieus aan te vallen op de damevleugel, maar Joost hield goed stand en kon gaan denken aan een koningsaanval. Echter kwam de tegenstander daardoor door het midden met een pion. In een zeer open stelling maakte de tegenstander geen fouten en Joost begon in tijdnood te komen én zag de tegenstander de stelling langzaam overnemen. Joost probeerde nog van alles, maar moest uiteindelijk capituleren.

En alweer een 2-2 was het gevolg (vorige keer 2-2 tegen de King): de nieuwe teamleider kan maar geen winst binnenhalen en de grote kans op promotie is verkeken. Ach, als het maar gezellig is en dat was het zeker: 2 andere leden van de Drie Torens waren gekomen en gaven aan, dat we hier goed zitten in de parochie en dat beaamde ik. Om met de beroemde woorden van oud-lid Will Raaijmakers te spreken en ook dit verslag af te sluiten:

 “we hebben het goed!”

Met slechts zeven partijen is ronde 13 maar een kleine ronde. Dat wordt natuurlijk veroorzaakt door een aantal afmeldingen, maar ook doordat er twee avondteams een thuiswedstrijd spelen. Bij elkaar dus toch 30 schakers aanwezig! De nieuwe stand en de uitslagen:

De wedstrijd kende een allesbehalve rustige aanloop. Maarten van de Burght had wegens zieke Ivo al bord 2 reglementair verloren verklaard aan 3 torens 2. Mij lijkt het voortaan een idee alleen borden waar DSC zwart heeft door te geven als verloren, dan hebben meer Dsc-ers plezier van wit. Op vrijdag 18 uur belde Eddy Jongeneelen plv. teamleider Philippe dat alsnog uit team 2 geplukt kon worden, omdat de tegenstander van DSC 2 zich had teruggetrokken. 8-0 voor DSC 2.

Met de afwezigheid van drie van onze lesgevers en Paul die de tweede groep van sjors-sportief les aan het geven is is het voor de overige twee lesgevers flink aanpoten om de reguliere groep rustig en aan de slag te houden. met minder aandacht per leerling dan dat we zouden willen is het toch gelukt om alle kinderen tijdig te helpen. 

Veertien schakers melden zich voor de vijfde rapidschaakavond van het seizoen. Maarten van der Burght bouwt zijn voorsprong verder uit, zijn twee belangrijkste concurrenten doen deze keer niet mee. Xander Mahieu is de enige speler die de perfecte 3 uit 3 scoort, maar ook Maarten de Kloe zal een tevreden gevoel overhouden aan deze avond: Hij bindt zowel Maarten van der Burght als Ruud Goverde aan zijn zegekar! De nieuwe stand: 

Op 4 maart was het dan weer zover: we mochten weer avondcompetitie spelen! Maar was dat al niet een week eerder? Inderdaad, maar onze tegenstander had aangegeven niet met Carnaval te kunnen komen met een heel team: ik denk teveel spelers die eindelijk weer eens in het feestgedruis willen springen en wie kan ze ongelijk geven? Dus gingen we een week later dan gepland de degens kruisen met King ( C wel te verstaan).

Maar was Jan-Pieter dan niet de teamleider? Dat klopt, maar die moest een stapje terug doen, dus was mij gevraagd om het stokje over te nemen. Tuurlijk: ik heb nog wel tijd tussen 12 uur ’s nachts en 1 om van alles te regelen en een verslag te typen. Maar laat ik niet te sarcastisch worden, maar een beetje stress kwam er wel bij.

En dat werd nog wat meer zo’n uur of 2 voor de wedstrijd. Peter Stokkermans belt mij op met de mededeling: “Jan-Pieter heeft zich afgemeld, wie is zijn vervanger?” Hoezo speelt hij niet mee?! Tja, dat is ook wel mijn eigen schuld. Jan-Pieter had mij ’s morgens al gemaild met de vraag voor een vervanger te regelen. Maar aangezien ik vanaf ’s morgens 8.00 uur mijn mail niet meer had gelezen én ik nog steeds geen mobiel heb ( ja, die mensen bestaan nog en nee, ik leef niet onder een steen ߘ驠kwam dit als een donderslag bij heldere hemel.

Ik dus snel een vervanger proberen te regelen. Ivo speelt als vast mee in A, maar was al ingevallen voor B en Mark zit ergens in Curacao. Dan Ruud benaderen, maar die nam niet op. Wouter dan? Ook niet. Dan naar Maarten de Kloe. Al mee gespeeld met C, maar hij had het nummer van Xander. Die was ook niet te bereiken ( werkelijk, ik heb geen mobiel, maar mensen met een mobiel zijn ook erg moeilijk te bereiken dus….). En daar kwam de reddende engel: Thijs was te bereiken en wilde meespelen: mijn dank was groot. Echter vroeg hij nog wel voor de partij hoe het geregeld was met remise aanbieden: had hij een vooruitziende blik?

Goed, dat was de stress voor de wedstrijd, dus nu tijdens de wedstrijd zelf. Ik zat op bord 1 en kwam met zwart in een passieve stelling terecht. Na wat geruil en weinig openingen , bood mijn tegenstander remise aan. Ik maak eerst een rijtje langs de borden. Roelant op 2 kwam rustig uit de opening, had iets meer initiatief, maar de partij was zeker nog in evenwicht. Philippe op bord 3 speelde tegen Rob, de oudste zoon van Jan. In de opening had hij een pion gesnoept en ondanks dat Philippe actiever stond, stond hij hem nog steeds achter. En Thijs op bord 4 had zoals we dat gewend zijn een rustige stelling op het bord, maar ging ook een pion verliezen.

Dus moest ik doorspelen, forceerde teveel en verloor een kwaliteit. “Ik mag zeker geen remise aanbieden”: was de vraag die ik van Roelant ineens kreeg. Ik zag het schip nog verder zinken en dacht: ach, hebben we in ieder geval een halfje binnen. Ook Thijs kwam een aantal minuten later met de verheugende opmerking, dat hij het toreneindspel tot een remise had kunnen brengen: goed gedaan, Thijs.

Bij Philippe ging het langzaamaan minder totdat hij tenslotte moest capituleren. Damn, daar had ik niet op gerekend: Philippe was tenslotte de man in vorm met overwinningen op Roelant en Jan-Pieter.

Maar wat zie ik daar op mijn bord verschijnen: een val om zijn dame op te sluiten. Mijn tegenstander zag het ook, maar zag toen de matdreiging over het hoofd. Het enige wat hij nog kon doen, was de dame opofferen. Hij speelde nog wat verder, maar de buit was binnen.

Dus het was een zwaar bevochten 2-2 met, zoals ik al zei, veel stress ervoor en tijdens. De volgende keer is alweer over twee weken: we zullen zien wat het stressniveau dan weer wordt!

Terwijl het eerste avondteam de uitgestelde wedstrijd tegen King speelt, woedt op negen borden de strijd om de betere posities op de ranglijst van de interne competitie. Waar Pierre Mulders en Wouter Jans het bij voorzichtige pogingen laten om voordeel te behalen, met remise als gevolg, gaan alle andere partijen door tot het bittere (of zoete) einde. Natuurlijk is de langste partij van de avond die tussen de notoire diepdenkers Ruud Goverde en Jan Haast. Stand en uitslagen zijn hieronder terug te vinden.

De derde ronde die dit seizoen in de avondcompetitie gespeeld wordt, is ronde vijf(!?). Velhoven komt naar Dongen toe op deze carnavaleske avond. Een beetje onwennig, in de interne competitie aan- of afmelden, en teamcaptain Peter besluit dan ook op het laatste moment Ivo de Ligt op te stellen, zodat hij zijn taak als wedstrijdindeler intern serieus kan uitvoeren. Eerste-bordspeler Jan Haast heeft zich al afgemeld voor deze avond, zodat er twee vaste en twee reserves opgesteld worden. Geen verzwakkingen overigens!

Maar Veldhoven komt met een blik sterke spelers op de proppen. Op elk bord hebben ze een emmertje elopuntjes meer, het ziet er naar uit dat de puntjes zwaar bevochten moeten worden! 

Carnaval barst los, dus spelen wij de elfde ronde! Dat komt goed uit, we hadden er precies tien opzitten… Onder het motto van “het moet wel leuk blijven” eindigen zes van de acht partijen keurig in remise. Alleen Maarten van der Burght en Philippe Blankert hielden zich niet aan deze code.

Maarten had vorige week zijn achterstand op koploper Jan-Pieter de Vries al gereduceerd tot “een bietje”, en moest nu tegen concurrent Joost Sips spelen. Joost komt met een prettige stelling uit de opening, maar voelt de partij door zijn vingers glippen. Maarten snoept eerst één pion op, dan volgt een tweede, en de partij is klaar.

Philippe mag vandaag tegen Jan-Pieter. Philippe weet met solide spel de koploper de tweede achtereenvolgende nederlaag toe te brengen, en zorgt ervoor dat de overwinning van Maarten de eerste plaats oplevert.

De toppartij tussen Wouter Jans en Ruud Goverde levert een ruime portie spanning op. Wouter weet in het begin Ruud klem te zetten, nauwelijks bewegingsruimte, maar na een slordigheidje van Wouter weet Ruud zijn stelling te bevrijden. In het eindspel heeft Ruud een pion meer, maar is de energie ver op. Zonder verdere winstpoging wordt remise overeengekomen,

Erik Boom mag aantreden tegen Roelant Schoots. Korte partij, snelle remise, beide spelers de morele winnaar: Erik haalt een half punt tegen een hoger geplaatste speler, Roelant zorgt ervoor dat Erik zijn 100% score in de competitie kwijt is!

Herman Huijbregts en Ad Swinkels spelen allebei behoudend. Wachten op de fout van de tegenstander. En als die dan niet gemaakt wordt, eindigt de pot in remise!

Ook Johan Ramstijn en Wim Maanders weten de gehele partij in de buurt van evenwicht te houden, en delen dus ook het punt.

Timo Vleer kan in zijn partij tegen Abdulrahman Doudi in het begin bogen op een licht voordelige stelling, maar de jonge witspeler vecht voor zijn kansen en brengt Timo op het eind gruwelijk in de problemen. In deze stelling, met wit aan zet, wordt remise overeengekomen.

Als Abdulrahman Lc8! had gezien, was het uit geweest…

Sven Steens en Thijs Kimenai willen geen remise spelen! Maar geen van beiden weet ergens een substantieel voordeel te ontwikkelen. Maar we willen geen remise! Gevolg: De langste partij van de avond, die, jawel, ook in remise eindigt!

De stand: 

Terwijl heel Brabant viert dat de horeca weer volledig los mag, helpt het zeker in hun voordeel dat het ook Carnaval is. De tegenstander van het A team stelt de wedstrijd een weekje uit en dat vinden we natuurlijk geen probleem. De Rode Lopers uit Oosterhout zijn op bezoek en mogen tegen DSC. Tegen de Rode Lopers is het altijd een gezellig onderonsje. 

Alweer de laatste training voor de eerste vakantie van het jaar. met alle versoepelingen op corona gebied wordt het lesgeven weer een stuk aangenamer, niet telkens op zoek naar het modkapje als je je door het gebouw wil verplaaten. komende zondag (27 februari) is het voor de jeugd geen schaken omdat het dan vakantie is. De week daarna is het weer een training als vanouds en begint de tweede groep van Sjors sportief.

Het lijkt wel een miniclubje, dat DSC. Een interne competitie-avond met slechts zes partijen. Mogen we eindelijk weer in onbeperkte aantallen schaken, covid achter ons gelaten, gaat het waaien! En hoe. Dongen heeft wat littekentjes opgelopen. Best wel uniek, die Eunice…

Vijfentwintig afmeldingen. De leden die er wel waren genoten van de latere sluitingstijd, de ouderwets rommelige gezelligheid en natuurlijk hun partij. Al was dat laatste genieten niet bij iedereen even groot of even lang.

Eddy Jongenelen heeft een zet of vijf een gelijkwaardige stelling, maar gaat dan al in de fout. Jan Haast doet het nog even rustig aan, maar heeft al snel door dat dit echt geen score gaat opleveren voor de zitvleescompetitie. Dus maakt hij het gedegen af.

De langste partij van de avond is die tussen de nummers één en twee in de stand. Jan-Pieter de Vries offert met zwart een stuk tegen een paar pionnen en een aanval op de koning van Maarten van der Burght. Het ziet er leuk uit, maar blijkt onvoldoende. Zelfs in de analyse achteraf. Maarten springt op de ranglijst bij Jan-Pieter op zijn hielen.

Philippe Bankert en Roelant Schoots schuiven lekker met de stukken in een Smyslov. Totdat Philippe met zijn torens van de e-lijn naar de c-lijn wisselt, waar Roelant denkt te kunnen ruilen door een toren op c8 te zetten. Philippe ruilt niet op c8 maar speelt Tc7! Penning op paard voor de koning, en de stelling binnen! Roelant probeert nog Lh6, waarmee hij de toren op c1 aanvalt, maar na het nuchtere Txd7+ blijkt het gewoon stukverlies te zijn en is de partij over.

Frans van der Burght kan het niet bolwerken tegen Pim Kersbergen, die in de top tien weer een paar plaatsjes klimt!

Piet Noij speelt de Caro-Kann tegen Peter Stokkermans. Die antwoord redelijk enthousiast, en zet daarmee meteen druk op de zwarte stelling. Nadat de h-pionnen zijn geruild komt een toren binnen op h7, zwart wordt verder ingesnoerd, en de druk wordt langzaam onhoudbaar. Met een paardoffer wordt de partij afgemaakt.

Arnold van den Hout en Martin Hessels komen in een eindspel terecht, waarbij Martin weliswaar een pion meer heeft, maar dat is een (geïsoleerde) dubbelpion. In de partij blijkt dat niet voldoende te zijn voor de winst, en ook achteraf lijkt de overeengekomen remise het meest logische resultaat van de stelling.

De nieuwe stand:

Met de meeste kinderen weer aanwezig en de tweede zaal nog steeds in gebruik door de groep van Sjors-sportief is het extra gezellig in de eerste zaal. Extra gezellig betekend voor sommige leerlingen ook een extra motivatie om afgeleid te zijn. 

Het mag weer! Zij het met een strikte tijdslimiet. Zaal leeg om 22.00 uur. Dat betekent een aanvangstijd van 19.30 uur, en per persoon niet anderhalf uur plus een kwartier, maar slechts één uur plus een kwartier (na 30 zetten). En dat beperkt af en toe de diepgang van de overwegingen...

En om daar maar meteen een voorbeeld bij te noemen: In de partij tussen Ruud Goverde en Philippe Blankert, toch geen koekenbakkers, zien beiden in de opening een schijnoffer over het hoofd (8. Pxe5, met duidelijk voordeel voor wit). In het vervolg dringt Philippe de witte koning in het nauw, mist wat kansjes, en door die onnauwkeurigheden ontsnapt Ruud met remise.

Pierre Mulders mag de strijd aangaan met Maarten van der Burght, maar komt niet echt in zijn spel, en natuurlijk rond Maarten het dan overtuigend af.

Sven Steens gooit er een stoere zet tegenaan en probeert Abdulrahman Doudi te trucen. Deze verblikt of verbloost niet, en trakteert Sven op een nuttige schaakles! Knappe overwinning van deze jonge speler!

Maarten De Kloe speelt deze avond zijn eerste toren vlot van het bord, en moet toelaten dat Eddy Jongenelen een pion zo ver kan opspelen dat het benauwd wordt. Als dat ding dan uiteindelijk promoveert, hoopt Maarten zich te redden met een dolle toren. Maar ook daarop heeft Eddy een sluitende tegenstrategie: hij ruilt de toren af en wint probleemloos.

Pim Kersbergen en Jan Haast maken er (natuurlijk) een lange partij van. Duwen en trekken, maar als Jan uiteindelijk een paard verspeeld is Pim er als de kippen bij om het punt binnen te harken.

De topwedstrijd tussen Roelant Schoots en Jan-Pieter de Vries begint kalmpjes. Eerst de koning veilig stellen, en dan pas kijken of er wat te halen valt. Als Jan-Pieter dan de witte dame dreigt in te sluiten, kan Roelant haar nog ternauwernood redden, maar Jan-Pieter houdt aanval en drukt door naar de winst.

Timo Vleer laat zijn stukken vastzetten door Piet Noij. Die start dan een meedogenloze pionnenstorm, en onder die druk begaat Timo nog een fout. Met mat als gevolg.

Ook Wouter Jans en Martin Hessels vieren de herstart van de competitie met een vol punt. Hetgeen ons bij de nieuwe stand brengt: 

Ondanks dat het een regenachtige ochtend is hebben degene die geen coronaklachten hebben toch weer de poort weten te vinden. Samen met de groep van Sjors-sportief is het toch weer een drukke, gezellige ochtend.