Nieuwsberichten

De tweede helft van de competitie is begonnen. Tegelijkertijd met vier dagen kroegentocht. De uitdossing van enkele normaal gesproken serieus te nemen leden doet vermoeden dat deze schaakavond slechts de aanvang zal zijn van lange nachten en volhardende katers. Maar dit is het begin van de derde cyclus, concentratie gevraagd, er staan een aantal (carnavals)krakers op het programma. De top van de competitie gaat elkaar weer rechtstreeks bestrijden!

Xander Mahieu mag met wit proberen de eerste plaats van Jan-Pieter de Vries weer terug te pakken. Het zit er echter niet in deze avond. Jan-Pieter gaat op pionnenjacht, en verzamelt een handjevol. Dat is zelfs voor Xander teveel.

Mark Maas en Maarten van der Burght spelen een ingewikkelde partij. Over en weer worden combinaties de stelling ingevlochten, er moet heel wat berekend worden. Misschien toeval, maar de wiskundeleraar doet dat net iets handiger. Een combinatie waardoor een stuk van Mark veroverd wordt levert Maarten het volle punt op.

Regerend kampioen Philippe Blankert speelt een spannende partij tegen Roelant Schoots. Het lijkt alsof de stelling steeds ongeveer gelijk is, al zal Roelant op het laatst misschien een klein plusje hebben. Dat blijkt opeens genoeg voor de winst: Philippe was vergeten dat in de interne competitie de extra tijd na veertig zetten is vervangen door 15 seconden increment bij iedere zet. Hij had de veertig zetten gehaald, dacht er tijd bij te krijgen, en ging doodgemoedereerd door zijn vlag…

Martin Hessels verovert de dame van Maas van Loon. De zwarte dame zag er op b2, ingesloten door de witte stukken, verdwaald uit. De dame had tegen wat meer materiaal geruild kunnen worden, Maas besloot echter om er niets mee te doen, gewoon laten slaan… Op de vraag of hij niet wat te snel had gespeeld luidde zijn antwoord: “Ik heb veel te weinig geduld, daar moet ik iets aan doen!” Inderdaad Maas!

Timo Vleer neemt het op tegen Piet Noij. Timo stelt de rokade wat lang uit, en kiest uiteindelijk voor de lange variant. En daar staan de stukken van Piet al op gericht! Het ziet er dreigend uit, maar Piet is niet doortastend genoeg. Na wat geruil is de angel uit de aanval, en rest een pionneneindspel. En daar weet Timo wel raad mee. Met twee tegen één op de damevleugel, terwijl de zwarte koning nog op de h-lijn staat, is het snel bekeken.

Pim Kersbergen tegen Peter Stokkermans. Pim is een sterke aanvaller, thuis in de theorie, dus Peter grijpt zo snel mogelijk de kans om de dames van het bord te halen. De directe aanvallen zijn eruit gehaald, en Pim moet een nieuw plan bedenken. Maar daar hapert het even, hij kijkt alleen naar zijn eigen plannen, en verliest op simpele wijze een paard. Ondanks dappere pogingen daarna staat de uitslag dan al vast.

Ivo de Ligt en Peter van Ruth kruisen de degens. Peter offert een stuk tegen een paar pionnen, maar krijgt daar al heel snel spijt van. Ivo ruikt bloed, en is genadeloos. Hij laat de prooi niet meer los en haalt het punt vlotjes binnen.

Interessant, Ad Swinkels houdt bijna elke stelling moeiteloos dicht, en voor tegenstander Maarten de Kloe is geen aanval te gek of te risicovol. Wie zal deze stijlenclash gaan winnen? Het is Ad! Hij weet de stelling zo gesloten te houden dat het op remise uitloopt.

Ruud Goverde trekt ten aanval tegen de stelling van Sanne Kimenai. De dreigingen zien er sterk uit, maar Sanne houdt de zaak netjes op slot. Uiteindelijk bloedt de aanval van Ruud dood. En dan komt Sanne opzetten, en deze aanval levert wel een punt op. Een boeiend gevecht.

Wim Maanders en Eddy Jongenelen spelen een potje waarbij de verschillen niet heel groot worden. Het eindigt in een pionneneindspel, waarbij de pionnen over twee vleugels verdeeld zijn. Maar Wim heeft er eentje meer, en strijkt dan ook de winst op.

Jan Haast mag aantreden tegen Pierre Mulders. Al snel wordt Jan de verdediging ingedrongen, en Pierre weet een kwaliteit te winnen. De bewegingsruimte voor Jan is erg klein, en de dreigingen van Pierre zijn niet allemaal te pareren. Als Pierre dan een pion verovert is het pleit beslecht. De stelling van Jan is een ruïne, het punt gaat naar Pierre.

Sven Steens schuwt het avontuur niet, en Frans van der Burght zoekt het zelfs op. Dan moet dit dus een spektakelpartij worden. De neutrale toeschouwer wordt hier niet teleurgesteld. Onvervaard trekken de paarden van Sven de zwarte stelling in, en dringen de zwarte koning achter de pionnen naar g8 (met de toren klem op h8!). Het ziet er moeilijk uit voor Frans, maar onorthodoxe stellingen behandelt hij doorgaans beter dan de tegenstander. Sven moet hier gewonnen hebben gestaan, maar Frans weet zich los te wurmen. Als de twee dan in gesprek gaan stromen de toeschouwers toe, benieuwd hoe het is afgelopen. Niet dus, Dit was alleen een tussentijdse evaluatie… De strijd gaat verder, er wordt afgekloven tot op het bot. Beide spelers promoveren en halen een dame, en met alleen twee koningen en twee dames op het bord wordt de onvermijdelijke remise dan toch overeen gekomen.

Dat brengt levert de nieuwe stand op: