In november 1988 gaat Jeroen voor de 2e keer meedoen aan het kampioenschap van de gemeente Loon op Zand. Jeroen had aangegeven te willen spelen in de A-groep aangezien dat hij zich al te sterk voelt voor het overgrote deel aan huisschakers wat in de B-groep speelt, toch word hij ingedeeld in de B-groep en hij denkt bij zichzelf: ,,Wie niet horen wil moet maar voelen." Het is meteen de 1e ronde al raak, Jeroen speelt voor het eerst in zijn nog korte carriére tegen de enige dame, Hanneke Nieuwkoop. Hij komt betrekkelijk snel gewonnen te staan, maar Hanneke speelt nog betrekkelijk lang door. Jeroen wint en een week daarna vraagt Paul van Schijndel, wat Jeroen tegen dat vrouwtje had gezegd. Jeroen zei dat hij haar prettige partij had gewenst en na de partij nog had geanalyseerd met haar. Maar er werd hem verteld dat ze de andere 6 rondes niet meer zou komen, ze voelde zich geweldig opgelaten tussen al die mannen. Jeroen won verder alle partijen, in de laatste ronde mei '89 tegen de sterke jeugdschaker Ferry Honkoop had hij aan remise genoeg om kampioen te worden. Ferry speelde de Spaanse ruilvariant, 1.e4 e5 2.Pf3 Pc6 3.Lb5 a6 4.Lxc6 dc6 5.Pxe5 Dd4 en Jeroen met zwart won na 21 zetten en kon nog een halve avond na genieten. De geweldige bokaal die hij laat op de avond kreeg prijkt nog steeds tussen alle andere kampioens-prijzen, die hij voornamelijk met biljarten heeft gewonnen.
Door zijn meespelen in het zaterdagteam van Schaakmat werd Jeroen lid van de KNSB, daarom kreeg hij ook het bondsblad Schakend Nederland thuis gestuurd. Jeroen zocht de hele kalender af naar interessante schaaktoernooien. Ook zag hij advertenties van Van Stockum, Belinfante & Coebergh Boekverkopers uit Den Haag en Jeroen vroeg daarom een folder aan van de schaakafdeling. Jeroen bestelde regelmatig enkele schaakboeken en die werden meestal op zaterdagmorgen per post bezorgd en door zijn vader ontvangen.
Enkele keren ging Jeroen met zijn eigen auto op zaterdag naar de Heerengracht in Den Haag en natuurlijk niet om zomaar een schaakboek te kopen, als hij zou kunnen wilde hij de halve schaakafdeling leeg kopen, er was keus genoeg en dat maakte de keus erg moeilijk. Eén keer ging Jeroen met de trein naar Den Haag want de Heerenggracht lag niet zo ver van het Centraal Station, in de trein terug ging hij zijn nieuwe aanwinsten zitten bestuderen en Jeroen had net op tijd in de gaten dat hij alweer terug in Tilburg was, zo ook in de bus naar Kaatsheuvel.