De tegenstander Michael Hoogkamer speelt sinds 2013 correspondentieschaak, hij woont al bijna 25 jaar met vrouw en dochter in Tampere, Finland, hij doet ook aan lange afstand fietsen en in de zomer 2019 fietste hij ter gelegenheid van zijn 50e verjaardag op en neer naar Nederland, zijn vrouw is een Finse, maar hijzelf namelijk is van Nederlandse afkomst.

In de partij komt een Philidor-verdediging op het bord, een opening waar Jeroen in correspondentieschaak nog nooit veel moeite mee heeft gehad. Een aantal keren mist hij de beste voortzetting, toch is de slotvariant waarin Jeroen het afmaakt zeer interessant.

Nadat Hoogkamer had opgegeven stond het 22.5-28.5 voor Nederland. Philippe Blankert speelt ook mee in deze interland tegen Finland aan bord 22, hij heeft met wit een remise gescoord in zijn eigen Catalaans tegen Ylipartanen, ook Jeroen behaalde in 2017 tegen Ylipartanen een moeizame remise. Philippe en Jeroen spelen beiden nog een partij met zwart tegen Finland, beide partijen en de hele match zijn live te volgen op
https://www.iccf.com/event?id=81355

In deze - qua schaken - dode Coronatijd een prettige herinnering. Die overigens ook deels verbonden is met de recent overleden Johan Hut, die ik vroeger goed kende (Johan Hut was clubkampioen bij de senioren van de BSV, Baarnsche Schaak Vereniging, 1e klasse SGS - daar waar ik op mijn 13e lid van werd, mijn eerste schaakvereniging). Er werd op 27 februari 1981, ik was toen 16 jaar, een simultaan geregeld tegen oud wereldkampioen Max Eeuwe, die toen 79 jaar oud was. Speelgebouw was 't Brandpunt' in Baarn, dat qua bouwstijl exact overeenkwam met 't Schouw' in Dongen. 

Ik moet toegeven dat ik nu, met 55 jaar, de 'neurale aftakeling' al merk, dus men moet respect hebben voor de toen 79 jarige Max Eeuwe. Hetgeen niet wegnam dat ik na mijn overwinning zo trots was als een pauw. 3 maanden na onderstaande partij werd ik met 16 jaar jongste clubkampioen ooit bij de senioren, en 'onttroonde ik' aldus Johan Hut (die toen 20 was).

De opmerkingen tussendoor zijn van een oude computer van 10 jaar geleden. Ik kon met zwart rustig uitbouwen zonder gestoord te worden door wit - een stijl die ik kennelijk nog steeds het liefst heb: rustig uitbouwen zonder gestoord te worden door mijn tegenstander ;)

Jeroen van Gool en Jan Haast spelen vriendschappelijke correspondentiepartijen, met engines. De volgende partij is zeer vermakelijk! Zeker 21....Pxf5!!? is een zeer interessante voortzetting, waarbij zwart een stuk geeft voor 2 - wordt: 3 pionnen, die echter nog redelijk in de beginstand staan. Maar: tegenover de witte koning. Voor wie verbaasd is dat het in remise eindigt: dat is heel gewoon met engines, als je vanuit min of meer gelijke stelling knettergekke combinaties verzint (en beide kanten het goed spelen, maar dat doen engines meestal wel) eindigt het vaak remise. Het is wel een prachtige remise, wit komt ook goed terug terwijl het mes op de witte koning komt....(Philippe)

Wit was de laatste tijd nogal slecht in vorm EN had last van tegenstanders die alsmaar gambieten wilden. Daarom vanavond maar eens het flexibele 1. Pf3, dat de tegenstander geen houvast biedt en waarmee wit tussen verschillende opstellingen kan kiezen. Een sportief 'zelfhelpmat' van zwart/Maarten tot slot, die daarmee aantoonde de stelling precies te begrijpen.