DSC 1 speelt in klasse 5i, en omdat deze moeilijk te vinden is op google volgt hier de link: https://knsb.netstand.nl/teams/view/4091

Ons eerste, zonder Maarten van der Burght maar met Jan-Pieter, toog door wind en regen naar het alternatieve thuishonk, het oververhitte Cammeleur. Jan-Pieter was als eerste klaar aan bord 1: hij speelde met zwart zijn geliefde a6, maar wit speelde erg goed. De rating is officieel 1800, maar het vermoeden is dat deze speler zich in Coronatijd heeft ontwikkeld tot een praktische sterkte boven de 2000. JP kwam met zwart niet aan rokeren toe – wit ook niet – maar wit was er sneller bij om een stuk te veroveren via de geopende e-lijn. Wit had alles onder controle en won. DSC 1 begint met 1 punt achter, maar dat wil nog niets zeggen.

Als tweede was Maarten de Kloe klaar, met wit op bord 8. In een spannende stelling, meer dan 20 zetten gedaan, wees de klok van Maarten 1 uur 33 minuten aan! Hij had dus sneller gespeeld dan het increment. ‘Onverantwoord’. Het werd een scherp loper en pion eindspel (na ooit als Evans te zijn begonnen, met een bescheiden Le7 van zwart) dat Maarten beter speelde dan de tegenstander – nipte winst en de 1-1.

Op bord 7 kreeg Ad Swinkels met zwart het Schots tegen zich. De witspeler lette vooral op zijn eigen stukken, om een aanval te ontwikkelen. Dat het beter is om een plan ‘in samenwerking met de vijandelijke stukken’ te maken bleek later: Ad keerde de aanval, en won kwaliteit, pion en de partij. 2-1 voor DSC1.

Pierre mocht op bord 4 met wit zijn geliefde stonewall op het bord brengen. De witte dame stond op f3 voor de witte koning die op f2 stond; er was nog een witte pion op e3 en een ongedekte witte toeren op e1. Een zwarte batterij met De7 en Te8 op de e-lijn (dit is een oefening visualisatie). Zwart speelde Tf4! Waarna wit kon opgeven: de witte dame op f3 stond gepend, en bij slaan, e3xf4, van de pennende toren zou Dxe1 mat volgen. DSC 1 en Eindhoven 4 staat nu gelijk met 2-2.

Op bord 2 opende verslaggever Philippe met d4, om iets positioneels te krijgen. Het leek een Catalaan te worden, totdat zwart c5 speelde. In plaats van over te schakelen op een Benoni, had Philippe zin om naar een Maroczy-bind over te schakelen: Siciliaan met pionnen op c4 en e4 die de zwarte stelling behoorlijk drukken (met een loper op g2). Maar ja, in een Siciliaan kom je met wit zelden verder zonder offer – Philippe offerde een paard op d5. Wat maar een schijnoffer was, maar het hielp om het loperpaar te krijgen. Daarna was het devies: alles opengooien voor het loperpaar, en toevallige zwarte zwakten combineren met een koningsaanval – hetgeen lukte, zie de partij op de site. Een mooie partij van onze verslaggever, zijn eerste echte Siciliaanse winst met wit. 3-2 voor DSC1

Op bord 5 speelde teamleider Xander met zwart een scherp paarden en pion-eindspel, hetgeen Xander geraffineerde speelde dan zijn tegenstander: 4-2 voor DSC1.  

Op bord 6 speelde Ivo met wit weer MOOI ENGELS. Tegenstander Flip Stomps zag een trucje over het hoofd waarmee hij zijn b-pion met zwart verloor; wit kreeg een mooie vrijpion op de a-lijn, die kon samenwerken met zijn vriendje op de b-lijn. Omdat er alleen nog zware stukken overbleven duurde het even voordat de witte vrijpion zich kon doorzetten, maar uiteindelijk lukte dat ‘natuurlijk’. Een mooie evenwichtige partij van Ivo en 5-2 voor DSC1.

De laatste partij was op bord 3, Mark Maas met zwarte Caro-Kann tegen Ron Hoogstraten. Mark zette zijn gebruikelijke finesse in om 2 torens verbonden op de 2^e rij te krijgen. Daar konden ze vooralsnog niet veel uitrichten – maar ze dekten elkaar en konden niet worden opgegeten. Verlossend spel kwam van de vleugelspeler, zwarts h-pion, die wel een-tweetjes wilde spelen met de zwarte dame, tegen de witte koning. Dit werd onhoudbaar, met het bekende matbeeld pion h3 en Df3 voor zwart. Een 6-2 overwinning voor DSC1. De Cammeleur had kennelijk nog een vast contract uit oude tijden, want het was zoals gezegd behoorlijk heet.

Zaterdag 5 november staat in het teken van ronde 2 in de KNSB competitie en we gaan voor de winst. De twee teamcaptains, Martin en Xander hebben de stukken en borden al opgehaald en we komen gelijktijdig de Cammeleur ingelopen. We spelen met drie teams thuis, dus is het volle bak met 48 schakers. DSC 2 mag tegen HSC Helmond 3 uit, je raadt het al, Helmond.

Na de zeperd van vorige keer is het zelfvertrouwen nagenoeg niet aangetast. Wederom een avondcompetitiewedstrijd, en wederom het streven om met 4-0 te winnen. Na een lange reis met twee grensovergangen en Meer komen we in de kroeg in Zundert aan. Een snelle blik op de bierkaart leert ons dat we niet per se als laatste klaar hoeven te zijn, er is immers een andere mogelijkheid om de tijd aangenaam te verdoen! Voornemens genoeg...

In den beginne gaat ook op de meeste borden aardig naar wens. Op bord vier verschalkt Piet Noij in rap tempo zijn prooi. Als Piet de druk op e2 opvoert is William Gommers niet meer in staat om voor voldoende verdedigers te zorgen. Met e2 valt de stelling, daarna de dame en tenslotte de koning. Een rappe voorsprong.

Op bord twee Jan Haast en Willem de Kort tegenover elkaar. Jan haast zich teveel in de opening, en Willem houdt het kort. In gedrongen stand is er te weinig ruimte voor effectieve manoeuvres, en Jan moet zich gewonnen geven, we staan weer gelijk.

Op bord drie heeft Peter Stokkermans Mark Schraets tegenover zich. Een zeer voordelige opening voor Peter, lang blijft er een zware dreiging boven de stelling van Mark hangen. Maar het beslissende gaatje wordt niet gevonden. Om toch te kunnen winnen neemt Peter wat risico's, waar Mark misschien wel meer van had kunnen profiteren dan hij nu deed: Met een zetherhaling dwingt hij remise af. Nog steeds gelijk dus.

De cracks op bord 1: Ruud Goverde en Jan Vriends. De opening is voor Jan, maar Ruud weet geraffineerd de kansen te keren. Het eindspel ziet er spannend uit, maar met goede kansen voor wit. Helaas kan Ruud geen winnend plan bedenken, en in opkomende tijdnood wordt remise aangeboden en geaccepteerd. Met de 2-2 uitslag is het eerste matchpunt binnen!

Ondertussen is het laat geworden. Zo laat dat het allemaal toch niet meer zoveel uitmaakt. Dus toch nog even op de bierkaart geloerd, en degenen die niet achter het stuur hoefden hebben de avond met een heerlijke Kwaremont afgesloten. Overigens over de niet-alcoholische versnaperingen heb ik ook geen klachten gehoord. Volgend jaar willen we weer tegen Zundert. Het was een plezante avond!

Op 18 november komt De Baronie op bezoek. Ook een middenmoter in de stand. Eens kijken of we dan de eerste winst van het seizoen kunnen pakken. Wederom zullen we van start gaan met een 4-0 doelstelling...

De uitslagen:

Deze zaterdag was de eerste ronde van de knsb competitie en we mochten naar Staunton in Etten-Leur toe. Eenmaal daar aangekomen was het even zoeken naar waar we konden parkeren aangezien alle parkeervakken voor vergunningshouders waren, behalve 5 voor de deur waar alleen een blauwe kaart nodig was.