Op dinsdag 26 november was het alweer tijd voor ronde 3 in de NBSB avondcompetitie. Roelant kreeg zijn standaardopening met wit op het bord. e4, f4, paarden op de juiste plekken en langzaam opbouwen. Maar ineens begon zwart te forceren. Een dame op b6, dat zag er gevaarlijk uit. Maar wacht, wit kreeg een sterk paard op d5. En zwart vond het zo gevaarlijk dat er een loper tegenaan ging om hem weg te krijgen. Ook al leverde dat een vrijpion op voor wit. Zwart had een zwartveldige loper, die toch nog gevaarlijk kon worden. Wit had een witveldige loper die een mooi vrijpionnetje dekte. Beide spelers nog 2 torens en een dame, maar zwart koos ervoor de dames af te ruilen. Gunstig voor Roelant, maar niet genoeg om te winnen. Het werd remise.
Xander kreeg een siciliaan op het bord. Op zich niks geks, maar ineens kon hij d5 doorduwen, terwijl wit een loper op c4 had staan. Waar gaat die loper heen? Het werd a2. Zwart kon doorpushen met d4! Wit had een pion op c3 en d3, maar geen e-pion meer. Het was een dilemma tussen slaan op d4 en een zwakke pion overhouden op d3. De spanning laten staan en Xander de optie geven om de witte pionnen op c3 en a3 zwak te maken, of... c4 spelen. Prachtige zet voor de pionnenstructuur, maar de loper op a2 leek niet heel gelukkig met deze structuur. Xander haalde meteen de zwartveldige loper van wit van t bord tegen een paard. Speelde a5 en zorgde ervoor dat de hele witte stelling klem kwam te staan. Wit worstelde om vrij te komen, maar kon de zetten niet vinden. Beide spelers hadden veel tijd verbruikt om het goed uit te rekenen, maar Xander mocht een prachtig verdiend punt bijschrijven!
JP speelde een nieuwtje op bord 3. Dat blijft nog even geheim want dat ga ik vrijdag ook tegen Maarten spelen. Hoe dan ook, zwart was meteen uit de theorie, pakte het verkeerd aan en ging ambitieus in de aanval. De zwarte dame leek een toren te winnen op h1, maar wit had berekend dat die dame geen kant meer op kon. Actieve witte stukken, een smerig aftrekaanvalletje, en eigenlijk was de partij al beslist. Zwart probeerde nog door te gaan, maar wit kon zwart voor het dilemma zetten om ofwel de koning in het midden te houden, of een stuk te verliezen. Optie 2 werd gekozen. Wit ruilde daarna een paard en een dame tegen twee torens, puur om de stelling volledig te versimpelen. Zwart had nog een witveldige loper en een paar pionnen, wit een toren en een pion meer.
Op bord 4 was Maarten de Kloe onze laatste redding. Pas sinds vrijdag wist hij dat hij mee mocht spelen (waarvoor veel dank!) en ook last minute pas met welke kleur. Ongehinderd door enige vorm van voorbereiding speelde hij daarom de sterren van de hemel. Wit speelde een damegambiet, maar hield na wat ruilwerk een geisoleerde pion op d4 over. Zwart had een prachtige loper op b7 en een mooi paard op d5. Wit probeerde met een toren en dame een aanval op te zetten, maar Maarten ruilde de dames af en won daarna de toren (tegen een stuk). De angel was eruit en hij kon de partij heel netjes afmaken.
Al met al een prachtige avond!
