Na een mooie overwinning in ronde 1 van de NBSB competitie, mocht DSC B op pad naar Roosendaal, om het daar op te nemen tegen RSG A. Peter Stokkermans geniet een paar weken van de warme Griekse zon, dus was het aan Pim Kersbergen om de taak als teamleider te vervullen. Toen ook Ruud Goverde afmeldde, was er nog een 4e man nodig om niet meteen met een 1-0 achterstand te starten. Gelukkig konden we die vinden in Frans van der Burght!
Nadat Piet en Jan heerlijke verhalen vertelden over de beroemde gastvrijheid bij RSG, waren de verwachtingen natuurlijk erg hoog. Er zouden bier en hapjes in overvloed zijn, om dan nog niet te spreken over de gezellige tegenstanders. En gelijk hadden ze, na een vriendelijke ontvangst en een gezellig praatje, waren de partijen begonnen.
Op bord 4 speelde Piet met zwart tegen Sylvester. Hij begon met d4. Dee Vier!!!!!!!
Piet had meerdere varianten van de Caro-Kann bekeken en had hele boeken doorgespit. Dus alles kon meteen richting de prullenbak. Maar goed; het is NBSB competitie, dus hij moest toch aan de bak. Piet speelde zijn wit-veldige loper via een omweg naar g6. Die loper stond daar te wachten en die bewaakte veld b1. Piet hoopte dat zijn tegenstander daar een keer zijn toren zou neerzetten. En dat gebeurde ook. Op zet 17 speelde hij toren b1. Die toren sloeg Piet er direct af. De tegenstander maakte een bepaald geluid dat aangaf dat hij toch wel baalde. Hij stond toen een pion, een kwaliteit en ontwikkeling achter. Er gingen nog wat stukken van het bord. Maar zijn tegenstander ging een mat-situatie zoeken. Dat kostte hem zo'n 4 zetten. Maar hij gaf de achterlijn op en de d-lijn was hij al kwijt en stond 3 zetten later schaak-mat, het staat 0-1. Piet had dit snel gespeeld, hij wilde natuurlijk niet de penalty van Wout Weghorst missen! (Die hem overigens wél miste).
Op bord 3 zat held van de avond, Frans. Na de gebruikelijke speech was er de vraag om de iphones af te zetten of zichtbaar op tafel te leggen. Frans stelde echter meteen de moeilijke vraag wat je dan moest doen als je geen zo’n ding had. Deze vraag bleef onbeantwoord maar er werd wel aanstalten gemaakt om de strijd te beginnen. Het werd geen saaie partij omdat Frans het op zet 4 in het koningsgambiet iets erg risicovols deed en het zogenaamde lijk al zag drijven. Nu hadden Piet en Jan al verteld dat het bier er voortreffelijk was dus ging Frans als eerste een lekker bokbiertje van de tap bestellen. Dit om het verdriet en de moeizame aanvang wat weg te spoelen. De tegenstander Ron Hofer genoot van zijn koffie en zag het ook allemaal gebeuren. Gelukkig maakte hij op zet 11 echter ook een cruciale fout, wat Frans weer wat moed en een loper gaf. Helaas stonden de koning en dame nog steeds ernstig gepend. Toch begon Frans meer grip op deze "puinhoop" te krijgen en groeide er weer hoop en werd Ron steeds zenuwachtiger. En toen nog een mindere zet door hem werd geproduceerd was het pleit gouw beslecht en gaf hij op na een paardoffer van Frans kant waardoor het mat in 2 was en het 0-2 kwam te staan!
Jan speelde op bord 2 met zwart tegen Nico Kloosterboer. Er kwam een pirc op het bord en de partij ging gelijk op t/m zet 22. Zet 23 speelde Jan Db7 waardoor Nico met zijn dame de stelling kon binnendringen met De6. Dit kostte helaas na een paar zetten een stuk... Daarna probeerde Jan nog om wat tactische grapjes in te bouwen, maar helaas, Nico gaf geen krimp. Op zet 49 was de situatie hopeloos, mat in 7, en gaf Jan op. Het voetbal was inmiddels afgelopen, maar Nederland had in ieder geval wel gewonnen. De tussenstand in deze ronde van de NBSB competitie is 1-2.
Op bord 1 bleef het lang erg gelijk en spannend. Pim (teamleider voor een dag) speelde tegen Jacques Smits en kreeg, in tegenstelling tot Piet, wel een Caro-Kann. Na de gebruikelijke f3 speelde Jacques een aantal zetten die niet helemaal zuiver waren, maar die Pim wel buiten het boekje brachten. Er werd een soort Franse stelling opgebouwd en het centrum bleef lang dicht. Na dat de dames en andere stukken waren afgeruild leek een remise de enige uitkomst, maar Pim kon nog f4 en daarna f5! spelen. De stelling schoot wat meer open en beide partijen konden weer kansen creëren. Helaas waren er niet meer genoeg stukken op het bord om een echte aanval op te zetten en ontstond er een gelijk eindspel met ieder twee torens en een paard. Na nog wat stukken af te ruilen werd er (ook gezien de 1-2 score) remise aangeboden en aangenomen. De winst voor DSC was binnen!
Met deze overwinning staan we bovenaan in de NBSB competitie, laten we hopen het vast te kunnen houden! En met een zo een leuke overwinning zou Pim wellicht nog eens terug willen komen als teamleider ;).
De uitslagen van deze avond:
