Het is ongeveer een week geleden dat we Oisterwijk op bezoek kregen in de avondcompetitie, waarin ze tegen ons B-team streden. Vandaag mochten wij op bezoek in Oisterwijk. Van de week kreeg ik al een appje van René van den Bosch met de vraag of Jan Haast ook meekomt? Ik had de opstelling nog niet gezien, dus moest ik het antwoord schuldig blijven. Geen probleem! René vindt het leuk om tegen iedereen te spelen, maar tegen Jan krijg je altijd van die spannende partijen.
We gaan met een kleine achterstand naar Oisterwijk. Door wat zieken in de ploeg vertrekken we slechts met zessen. Het plan: eerst de scores gelijk zetten en dan kijken of we kunnen winnen. Als eerste ben ikzelf klaar op bord 4. Xander Karafantis opent met e4 en krijgt de Caro Kann tegen. De dames kunnen al vroeg afgeruild worden en dat is meestal in het voordeel van de Caro Kann speler. Ik win nog een pion of twee en wordt overmoedig. Zo overmoedig dat ik een toren wegblunder. Xander ziet zijn kansen en gaat de aanval in, en niet onverdienstelijk. Later in de partij ziet hij een röntgenaanval op zijn torens over het hoofd en de partij draait weer naar zwart. Met twee verbonden eindpionnen en een toren tegen een toren is het nog wel opletten en puzzelen, maar het eerste punt is even later binnen. Maar als ik voor iedere blunder een euro zou krijgen, hoef ik nooit meer te werken.
Op bord 2 is onze reservespeler als tweede klaar. Peter Stokkermans baalde al als een stekker, reserves mogen altijd op een lager bord! Hij wordt door Ruud Jacobs op een variant van het Londen getrakteerd. Aangezien Peter deze opening niet kent houdt hij zich aan zijn eigen plan en de jacht op f2 is geopend. Ruud laat zich in een lastige pionnenstructuur lokken en moet tegen een tweetal dubbelpionnen aankijken. Dan is even later het grote moment daar. We weten allemaal dat Peter graag op f2 offert. Echter, wanneer f2 niet verdedigd is, is het geen offer meer! Met een luide knal land Peters paard op f2. Ruud denkt nog wat te hebben, maar Peter toont aan dat dat niet zo is. Het tweede punt is binnen.
Onze taak (de twee reglementaire nullen wegwerken) zit erop, het is nu aan de andere spelers om de winst binnen te halen. Ondertussen staat Arnold een loper voor, echter staan Peter Hess zijn pionnen een stuk verder naar de overkant. Als we Stratego zouden spelen zouden ze bijna de vlag al aan kunnen raken. Arnold heeft het er duidelijk zwaar mee, het zweet staat op zijn voorhoofd. Peter komt met zijn pionnen echter niet lekker op het bord en Arnold kan ze er een voor een afsnoepen. Zoals hij zelf uitlegt "Witte wat het is, ik zet mijn loper daar neer, want dan staat hij daar!" Geen speld tussen te krijgen en Arnold scoort het derde punt. De vorige keer mocht hij in de avondcompetitie tegen Stefan Hess. Hij heeft heel de familie gehad, echter niet van allebei kunnen winnen, aldus Arnold.
Maarten zit op bord 3 te zwoegen tegen Hans van Orsouw. Het gaat gelijk op, heel erg gelijk. Maarten ziet remise niet zitten en slaat aan het rekenen. Hij kan een paard offeren tegen twee pionnen. Levert zijn pionnenmeerderheid genoeg voordeel op? Hij rekent nog even door, hij moet namelijk direct door kunnen pakken. Hij besluit het offer uit te voeren en het paard wordt verruild tegen twee pionnen. Ofwel heeft hij een rekenfout gemaakt, ofwel was het een Bonanza actie, hoe dan ook weet Hans het goed aan te pakken. De aanval van Maarten slaat dood en zo ook de partij. De eerste (eigenlijk de derde) 0 staat op het lijstje.
Martin wil als teamcaptain de eer hoog houden. Dat lijkt te lukken want hij komt met voorsprong uit de opening. Thom Grijsbach zadelt hem wel met een dubbelpion op. Wanneer ik even later weer ga kijken ziet het er niet meer zo florisant uit voor Martin. Het duurt dan ook niet lang meer of Martin moet het onderspit delven. Het staat inmiddels 4-3, winnen lukt niet meer, maar Jan kan nog de eer van de club redden door gelijk spel te houden.
De langste partij van vandaag komt, je raadt het al, van Jan Haast. René van den Bosch heeft zijn zin gekregen en krijgt de spannende partij waar hij zo op hoopte. Ook hier zien we een gelijk opgaande partij. De stukken worden langzaam aan naar de goede velden gestuurd. Ook Jan heeft een offer op het oog waarmee hij in de stelling van René door kan breken. Ook hier loopt het offer niet goed af. René krijgt de overhand en geeft deze niet meer uit handen. Jan en René schudden elkaar de handen, de officiële documenten worden door de teamcaptains in orde gemaakt en het Donges clubke vertrekt huiswaarts.
We hebben helaas verloren, maar er wel een mooie klok aan overgehouden. Wat?!? hoor ik jullie denken. Je verliest en neemt de spullen van de tegenstander mee?!? Nee natuurlijk niet, zo zijn wij niet opgevoed. In het vorig seizoen heeft Maarten van der Burght met zijn DSC A team, het in zijn hoofd gehaald eerste te worden in de avondcompetitie. DSC A is daarmee niet alleen gepromoveerd naar de hoofdklasse, maar hebben er ook een DGT 2010 klok mee gewonnen. Omdat we niet bij de NBSB ledenvergadering konden zijn hebben we de klok vandaag gekregen.
Eddy
