DSC 1 speelt in een sterke poule in dit seizoen van de externe competitie. Ondanks dat we de vorige keer hadden mogen winnen, wordt het iedere keer een flinke strijd. Je hoopt de tegenstander natuurlijk te kunnen verpletteren. Als het beleg op een flinke sandwich. Die sandwich kwam aardig van de grond met twee Maartens aan de buitenste borden. Zij vormden dan ook de solide basis voor wat we vandaag zouden kunnen bereiken.
De Maarten die eerder in het alfabet voorkomt (v.d. Burght), zat met zwart op bord 1 en kreeg d4 tegen zich. Maarten haalde z’n vertrouwde Tarrash van stal en mocht zijn dame op b6 zetten zonder tegenstand. De pion op b2 werd geofferd, maar de compensatie bleef uit. Maarten kon het, ondanks geen vlekkeloos spel in zijn eigen ogen, prachtig binnen halen en ons een punt bezorgen.
Op bord twee zat Mark met een mooi damegambiet. Hij offerde een pionnetje, maar kreeg vol de open lijnen. Zowel de g-lijn op de koning van de stegenstander, alsook de e-lijn op zijn eigen koning. Dat laatste leek geen probleem, want de witte aanval zag er overtuigend uit. Toren op g1, dame op h5 en een loper die naar g6 en h7 keek. Wat wel een probleem was, was dat zijn tegenstander steeds de beste verdedigende zet wist te vinden. En na zettenlang secuur aanvallers erbij halen, was het helaas een kleine blunder die een stuk kostte en de partij. Volgende keer beter.
Op bord drie zat ik zelf. Met e4, a6 en d4, b5 waren alle ingrediënten er om een goede dressing voor op de sandwich van te maken. Maar, wit speelde het vlekkeloos. Op het juist moment doorbreken, geen verzwakkingen toelaten en continu scherp op alle dreigingen van zwart. Via een mooie truc wist wit een toren te ruilen tegen twee lopers, waardoor zwart meteen veel slechter stond. Een paar trucjes om activiteit te winnen leken nog kansen te bieden, maar wit wist alles af te ruilen naar een gewonnen eindspel.
Op het vierde bord zat Xander. Hij speelde zelf e4 en kreeg in de siciliaan die op het bord kwam ook a6 en b5 tegen zich. Xander kreeg een mooi centrum, maar helaas leek zijn tegenstander het spel met a6 en b5 vandaag voldoende te beheersen om Xander te kunnen matchen. Het werd daarmee een solide remise.
Chris had een tegenstander op bord 5 die er zin in had. In het italiaans speelde Chris de normaal ogende zet Lc5, maar zijn tegenstander zag daarmee de kans schoon om meteen Dg4 erin te gooien. Zo vroeg in het spel de dame erin? Het zag er gevaarlijk uit. Chris wist het allemaal te verdedigen, maar moest daarvoor wel het loperpaar inleveren. Naarmate het spel richting een eindspel ging, bleken de witte lopers toch behoorlijk wat kracht te bezitten. Teveel helaas, waardoor het punt naar de tegenstander ging.
Pim kreeg tegen zijn e4 ook een Sicilaan op bord 6. Wel a6, geen b5. En daardoor kwam de tegenstander behoorlijk passief te staan. De zwarte dame stond op b8 en een hoop stukken stonden nog in de beginpositie terwijl Pim een mooi centrum verstevigde. Maar op de een of andere manier lukte het zwart om zijn passieve stukken te ruilen voor de actieve stukken van wit. Wat volgde was een eindspel met ieder twee paarden. Dat heeft Pim voldoende kunnen oefenen tegen Maarten afgelopen jaar in de interne, dus hij wist dat dit remise was. Zijn tegenstander ook, dus er werd weer een halfje binnengehaald!
Op bord 7 koos Pierre voor een twist op zijn bekende stonewall. Wel pionnen op f5 en d5, geen pionnen op e6 en c6. Wel een loper op e6, die dus meer potentie had dan op het lastige c6. Echter, zijn tegenstander leek de stelling toch beter te beheersen en op het juiste moment open te kunnen breken. De witte dame kwam in het centrum, de toren op de zevende rij. Zwarts koningsstelling was opgespeeld, waardoor de open lijnen het lastig maakten voor zwart om de boel dicht te houden. Het was onvoldoende voor zwart om nog te kunnen houden.
Op het laatste bord zat onze andere Maarten, die onze sandwich compleet maakte. Even leek het erop dat hij een kwaliteit had verloren, maar actief spel van zijn stukken (een prachtig paard op d5) zorgde ervoor dat hij twee stukken kreeg voor de toren. Die twee stukken kwamen uiteindelijk neer op een machtig loperpaar. Met 1u15 op de klok voor Maarten en 0:15 voor zijn tegenstander, hadden we taferelen die we wel kennen. Maar, zijn tegenstander kreeg een gevaarlijke zwarte pion op a2. Ik had niet de tijd om het door te rekenen en dacht dat wit promotie niet meer kon voorkomen. Maarten had die tijd wel en nam die ook. Met wat prachtige combinaties en dreigingen wist hij de pion te slaan en de aanval weer de andere kant op te krijgen. De zwarte koning kon zich maar moeilijk verdedigen. Wit kon de dames ruilen en pionnen gaan snoepen. In combinatie met een prachtig loperpaar was er voor zijn tegenstander geen houden meer aan. Maarten haalde ook solide een punt binnen. Wat een spektakel op het bord! Al met al zullen we onze tussenlaagjes nog wat scherper moeten krijgen, of gewoon meer Maartens meenemen naar een volgende wedstrijd.
Einduitslag:
