ronde 3

Met twee teams die een thuiswedstrijd in de avondcompetitie spelen is het minder druk in de interne competitie, maar drukker in het Parochiehuis dan gewoonlijk. Met negen partijen intern en acht borden extern is de grote zaal te klein, en wordt een extra ruimte in gebruik genomen. Na wat geschuif met meubilair kan het verschuiven van de stukken beginnen.

Maas van Loon staat bekend als een zeer impulsieve speler, maar weet zich prima te beheersen vanavond. Na een uur schuiven in zijn partij met Stefan van den Brand is er zelfs nog geen pionnetje van het bord verdwenen! In die tijd zijn er al wel twee potjes beëindigd:

Ivo de ligt is als eerste klaar. Na enkele maanden schaakpauze laat hij Peter van Ruth zien dat zijn tactisch inzicht er niet onder geleden heeft. Een gevarieerde aanval wordt bekroond met stuk- en partijwinst.

Ook Maarten van der Burght heeft zijn vis dan al op het droge. Timo Vleer neemt een pion in de opening, en zal die ook weer ergens gaan verliezen. Verdedigen is de opdracht, maar Timo schuift de pluspion door naar e5? Daar is het een doelwit voor teveel stukken van Maarten, en met de Koning van Timo op dezelfde lijn is het vlug voorbij.

Vitalii Hnyp trekt tegen Frans van der Burght onvervaard ten aanval. Met Db3 valt hij pion b7 aan, Frans verdedigt e7 en valt de dame aan met Pa5, waarna Da4+ volgt. met c6 wordt het schaak geblokkeerd, maar het paard op a5 staat er zieligjes bij. Mooie stelling voor wit denk je dan. Maar even later zijn ze aan een tweede potje begonnen, Frans, onze “king of chaos”, heeft het dubbeltje zijn kant op doen vallen.

Rene van de Bosch is zeer content over zijn finish tegen Sanne Kimenai. Na een stevig gevecht krijgt hij de kans aan te vallen met stukoffers. Niet echt offers, ze zijn niet te pakken zonder mat in een zet of vier toe te laten… Sanne laat de stukken dus maar staan, maar Rene snoept op deze manier eenvoudig een paar pionnetjes weg. Dat is voldoende om de weerstand te breken.

Eddy Jongenelen en Maarten Damen nemen het tegen elkaar op. Maarten bereikt al gauw een wat aanvallendere stelling, en als hij dan zijn pion doorschuift naar d5 kan Eddy kiezen om die met de c of e-pion te slaan. Hij kiest voor de c-pion, waarop Maarten vertelt dat dat de verkeerde is! Met een tussenzetje (slaan op e4) is de partij voorbij. Eddy vindt het maar niks dat Maarten hem pas na cxd5 waarschuwde…

Johan Ramstijn is na enkele jaren weer terug op de vrijdagavond. Misschien nog een beetje roestig, maar dat zal snel genoeg verdwijnen. Tegen Paul Smulders wordt er weer een degelijke stelling opgebouwd, maar zoals Johan het uitdrukt: “Eén stomme zet, en het was voorbij!”

Ondertussen heeft Maas gezien dat er wel af en toe geslagen moet worden. Stefan had dat eerder in de gaten, en staat dus het een en ander voor. Genoeg om te winnen.

Pierre Mulders weet wat er op het spel staat. Met wat toppers in de avondcompetitie kan hij bij winst tegen Sven Steens wel eens de eerste plaats pakken! Het wordt een lang en taai gevecht, maar Pierre heeft geduld. En techniek voldoende om het eindspel af te maken. En is daarmee de nieuwe koploper.

Stand en uitslagen: