Ronde zeven kent een chaotische start. Door twee afwezigen zonder afmelding gaat de hele indeling op zijn kop. Met als gevolg heel wat plaatswisselingen in de zaal. Maar rond half negen kan dan toch worden begonnen met de partijen.
Twee remises deze keer: Wim Maanders en Frans van der Burght duwen allebei even hard: materiaal en stelling blijven gelijk, en de remise is een logisch gevolg. Anders gaat het bij Peter van Ruth tegen Xander Mahieu! Peter heeft twee pionnen meer, Xander een stuk. En een open koning. En dat laatste resulteert in een eeuwig schaak, dat door Xander alleen opgeheven kan worden met de nodige risico's.
Elf oktober, ronde zes van de interne competitie staat op het programma. De twee wedstrijden binnen de top vier eindigen onbeslist, waardoor Philippe Blankert, Mark Maas en Wouter Jans door overwinningen weer snel dichterbij komen, en zich de komende ronden (weer) rechtstreeks met de top kunnen gaan bemoeien. Opvallend deze ronde is de overmacht van de zwarte stukken: Tegenover twee witte zeges staan maar liefst negen zwarte overwinningen!
Ronde vijf van de interne competitie. Door de aanvulling van sterke D4 spelers is het tegenwoordig gebruikelijk dat er elke week wel weer een aantal partijen zijn tussen de topspelers onderling. Zo ook deze week:
Vrijdag 27 september, er wordt weer geschaakt in het Parochiehuis. Weer 15 borden, veel spannende partijen. Langzamerhand schuift de top van de ranglijst vol met de spelers die daar gezien hun rating ook thuishoren. En die daar dus ook elkaar wekelijks bestrijden. Altijd goed voor spannende partijen.
De derde ronde van de interne competitie, en we maken weer iets nieuws mee. Voor het eerst in de clubgeschiedenis wordt een partij geclaimd wegens een afgaande telefoon. Volgens de regels, niets op aan te merken. Wel veel opgetrokken wenkbrauwen, en weinig begrip. Tot nu toe werd veel met de mantel der liefde bedekt. Maar in deze nieuwe, verharde, meedogenloze maatschappij zouden we er niet van moeten opkijken. Ons eilandje met zachtaardige zonderlingen maakt de reuzensprong naar de moderne tijd.
Vaak zijn alle ogen gericht op de winnende aanval, het spectaculair afmaken, liefst nog met het offeren van materiaal. En dat levert ook punten op natuurlijk. Maar de kunst van het verdedigen, het onder druk staan maar niet bezwijken, zelfs controle houden, dat wordt nog wel eens ondergewaardeerd. Deze avond komen een paar sterke voorbeelden op het bord.
