Stefan staat al vroeg bij mij aan de deur om de sleutel van het parochiecentrum op te halen. Er staat namelijk een vergadering van de feestcommissie gepland voor vandaag. Het onderwerp van de vergadering is uiteraard het 100 jarig bestaan van de vereniging op 24 mei 2024! Later die avond schuiven de eerste schakers aan voor de wekelijkse training waarbij Maarten uitlegt hoe Maas van Loon vorige week met één zet de partij had kunnen winnen. Maar ja, dat soort informatie ontvang je natuurlijk liever voordat je de foute zet doet. Als rond 20.00 uur de vergadertijgers uit de vergadering komen, is het tijd om ons voor te bereiden op een avondje rapid.

Buiten is het koud, de sneeuw is inmiddels aangevroren en schuifpartijen zijn niet te voorkomen. Het is tijd voor ronde 14 van de interne competitie. DSC A en DSC B spelen vanavond een thuiswedstrijd tegen respectievelijk de Drie Torens uit Tilburg en Caïssa uit Rijen. Toch nog acht parijen in de interne competitie, waardoor het gezellig druk is.

Het is zo’n zes dagen geleden dat half Nederland aan de buis gekluisterd zit, in afwachting van het Nationale Vuurwerk. Dan is het moment daar, het aftellen is begonnen. Uit vele huizen klinkt luidruchtig 10…9…8….7…6…5…4…3…2…1. Dan een luide knal en het nieuwe jaar is begonnen! Terwijl iedereen elkaar gelukkig nieuwjaar wenst hangt bij menig feestvierder het gedachte “kon dit gevoel maar altijd zo blijven”. En wie zijn wij om dat niet te gaan regelen! Vanavond spelen we gongschaak en dat betekent aftellen geblazen!

De Dongense Schaakclub heeft afscheid genomen van 2022. Eén avondje vroeger dan de rest van Nederland gewoontegetrouw doet, maar met het nodige(?) vuurwerk. Geen snelle remises (zelfs geen lange), iedereen had nog voldoende energie in de tank om het gevecht aan te gaan. Zelfs nieuwe energie is speurbaar: Jeugdspeler Maas van Loon maakt zijn entree op deze avond, en doet dat niet onverdienstelijk, al moet hij het wel afleggen tegen Martin Hessels. Xander Mahieu is koploper af nadat hij verliest van Maarten van der Burght (zeven ronden gemist, wel een 100% score!). Medekoploper Jan-Pieter de Vries wint wel, en pakt nu een mooie voorsprong op de rest. 

Het is alweer de elfde ronde van de interne competitie, de kaarten zijn geschud en de strijd kan losbarsten. Een oudgediende uit de kopgroep meldt zich na lange afwezigheid present en zal weer zijn best doen terug naar huis te gaan in het klassement.